Продължение от Писмо седмо
ПИСМО ОСМО
1. Обични в Господа, пиша ви като на чада, които сте скъпи на вашите родители!
Ако чадата по плът подражават на своите родители и се помиряват с тях, родителите ги обичат от цялото си сърце и ги удостояват с много повече почести, отколкото другите си чада, които не им се подчиняват. И ако придобият нещо добро, те го съхраняват за децата, които ги слушат и им подражават. Следователно, ако родителите по плът постъпват така, то колко повече нашите духовни отци желаят да преподадат своите дарове на чадата, които ги слушат и им подражават!
Ето защо, скъпи в Господ, които обичам от цялото си сърце, искам да бъда постоянно сред вас, за да ви виждам и благославям, тъй като установявам, че привързаността, която показвате, подражанието ви на мене и вашето завръщане към Бога са искрени.
Тъй че вие сте в моето сърце (срв. 2 Кор. 7:3). Занапред аз ще се моля на моя Бог ден и нощ, за да ви удостои с даровете, които Той ми даде единствено по Своята милост, а не по моите заслуги. Това е наистина голямото съкровище, което ми даде нашият Господ и аз Го моля Той и на вас да ви го даде! Това е най-голямото ми желание, а денонощната ми молитва е вие да бъдете с мене там, където и аз ще бъда, след като напусна това тяло. Впрочем Господ винаги ми е откликвал - от детството, та до днес. Затова и зная, че Той по Своята благост ще изпълни това мое прошение.